پتروگرافی، ژئوشیمی و پتروژنز توده‌های نیمه ‌آتشفشانی مدوار و شاه‌خیراله واقع در شمال و جنوب‌شرق مرکزی شهرستان شهر بابک (کرمان)

توده‌های نیمه‌آتشفشانی مدوار و شاه‌خیراله در جنوب‌شرق پهنه ماگمایی ارومیه-دختر، شمال‌غرب نوار دهج-ساردوئیه و به ترتیب در شمال و جنوب‌شرق شهرستان شهر بابک قرار دارند. سنگ‌های تشکیل‌دهنده این توده‌ها (مدوار و شاه‌خیراله) ریولیت، ریوداسیت و داسیت هستند. کانی‌های اصلی تشکیل‌دهنده این سنگ‌ها شامل: پلاژیوکلاز، آمفیبول، آلکالی‌فلدسپار، بیوتیت و کوارتز با بافت پورفیری است. در پلاژیوکلاز‌ها ویژگی‌هایی مانند: انحلال و منطقه‌بندی و در کانی‌های آب‌دار تیره اغلب حاشیه سوخته مشاهده می‌شود. تمامی نمونه‌‎ها به سری ماگمایی آهکی- قلیایی متعلق بوده و در موقعیت تکتونیکی حاشیه فعال قاره‌ای قرار دارند. نمودارهای عنکبوتی سنگ‌های این مناطق غنی‌شدگی بارزی از LREE نسبت به HREE و نیز K و Sr و تهی‌شدگی از Nb، P، Pb، Pr، Ti، Y و Zr نشان می‌دهند. بی‌هنجاری منفی Nb، Ta و Ti در این سنگ‌ها مشابه ویژگی‌های سنگ‌های مرتبط با فروروانش است. مقادیر Cr، MgO، Na2O و Ni، عدد Mg، فقیر‌شدگی سنگ‌ها از Y، بالا ‌بودن نسبت‌های LREE/HREE و نسبت Sr/Y (میانگین 26/137) و نسبت La/Yb ( میانگین 50)، با مذاب‌های آداکیتی حاصل از ذوب بخشی پوسته اقیانوسی جوان شبیه است. بازنگری ویژگی‌های ژئوشیمیایی برای هر دو منطقه بیانگر ذوب‌بخشی پوسته اقیانوسی فرورو قبل از آب‌گیری پوسته است و مقادیر پایین HREE، TiO2، Y و Yb در هر دو منطقه با ذوب‌بخشی آمفیبولیت‌های حاصل از فرورانش سنگ‌کره اقیانوسی در ژرفای 35 کیلومتری سازگار است.